منابع قدرت سنتی کارساز نیستند

منابع قدرت گوناگونی برای مدیران وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توانند دیگران را تحت تأثیر قرار داده و آن‌ها را به پیروی از خود وادارند. برخی از این منابع قدرت مسئله‌زا بوده و چندان برای زیردستان خوشایند نیستند. این منابع عبارت‌اند از: قدرت پست و مقام، قدرت پاداش دهی، قدرت تنبیه و قدرت کنترل اطلاعات. علیرغم اینکه این انواع قدرت در برخی موارد کارسازند ولی زیردستان را در وضعیت ضعف و موضعی انفعالی قرار می‌دهند و کسانی که دارای این نوع قدرت‌ها هستند به‌عنوان انسان‌هایی دیکتاتور و دور از دسترس شناخته می‌شوند.
علاوه بر این جامعه در طول چند دهه اخیر بسیار تغییر کرده است و افراد قدرت و اعتبار بیشتری برای خود قائل هستند و کارکنان راحت‌تر مشاغل خود را تغییر می‌دهند. دیگر کمتر کسی پیدا می‌شود که داشتن فاصله قدرت زیاد با مافوق برایش آزاردهنده نباشد. اینکه کسی “رئیس” ما باشد و ما مجبور باشیم به دلیل پست سازمانی وی یا به خاطر اینکه او می‌تواند حقوق و مزایای ما را کم و زیاد کند یا از ترس اخراج شدن از او اطاعت کنیم، چندان برای ما خوش‌آیند نیست و همه ما نسبت به این‌گونه مافوق‌ها تصور خوبی نداریم و سعی می‌کنیم تا آنجا که امکان دارد در برابر چنین افرادی مقاومت کنیم و شأن و منزلت خود را حفظ کنیم.
این به این معناست که با توجه به تغییرات فرهنگی نیروی کار و گذار از نیروی کار یدی به نیروی کار دانشی و حرفه‌ای، منابع سنتی قدرت چندان جواب نمی‌دهد و مدیران باید به فکر توسعه منابع اثربخش‌تر قدرت باشند. دو نوع از این منابع قدرت عبارت‌اند از: قدرت تخصصی و قدرت کاریزماتیک. افرادی که قدرت تخصصی دارند به دلیل دانش و تخصصی که برای دیگران مهم است و نیاز دیگران به آن دانش، دارای قدرت هستند. حتماً همه شما دارای اساتیدی بوده‌اید که به دلیل دانش گسترده و ژرف خود مورداحترام بوده و دانشجویان با علاقه دوست دارند به او گوش سپرده و مطابق با نظر او رفتار کنند. منبع دیگر قدرت داشتن شخصیت کاریزماتیک است. این‌گونه افراد به دلیل شخصیت جذاب، گیرا و پسندیده موردپذیرش دیگران قرار می‌گیرند و دیگران از روی میل و علاقه از آن‌ها اطاعت می‌کنند.
خلاصه اینکه اگر می‌خواهید در عصر امروز مدیر قدرتمندی باشید سعی کنید قدرت تخصصی و قدرت کاریزماتیک خود را افزایش دهید.