مدیرکل امور بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی گفت:70 درصد مقرری‌بگیران صندوق بیمه بیکاری را کارگرانی تشکیل می‌دهند که در پایان قرارداد کار بیکار شده‌اند.
به گزارش «سبزینه» به نقل از روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی، مهدی شکوری اظهار کرد: به استناد ماده2 قانون بیمه بیکاری، بیمه شده‌ای که بدون میل و اراده بیکار شده و آماده کار باشد، مستحق دریافت مقرری بیمه بیکاری است.
وی افزود: به موجب بند «و» ماده1۰ قانون کار، یکی از شروط تنظیم قرارداد، تعیین مدت قرارداد در کار با مدت معین است که با توافق و رضایت کارگر و کارفرما تعیین می‌شود. بنابراین اراده کارگر در تعیین مدت قرارداد دخیل بوده و درنتیجه قطع رابطه استخدامی کارگر با کارفرما به دلیل اتمام مدت قرارداد، از مصادیق اخراج بدون میل و اراده کارگر محسوب نمی‌شود. شکوری بیان کرد: در این راستا آراي متعددی ازجمله رای وحدت رویه شماره هشت مورخ 16/1/۸۳ هیئت عمومی دیوان عدالت اداری صادر شده که به موجب آن، قطع رابطه استخدامی کارگر با کارفرما به واسطه انقضای مدت کار و این که تنظیم قرارداد و تعیین شرایط آن ازجمله مدت قرارداد مبتنی بر رضایت و توافق طرفین است، بیکاری کارگر از مصادیق ماده2 قانون بیمه بیکاری (اخراج بدون میل و اراده) محسوب نمی‌شود. به عبارت دیگر، قانون‌گذار دخالت و اراده بیمه شده در انعقاد قرارداد مدت معین و توافق کارگر با کارفرما در این خصوص را مستثنی از مصادیق ماده2 قانون فوق تلقی کرده است.
مدیرکل امور بیمه‌شدگان سازمان تامین اجتماعی تصریح کرد: با توجه به رواج قراردادهای موقت (اکثر قراردادهای حاکم بر روابط کار را قرارداد موقت تشکیل می‌دهد) و همچنین به منظور صیانت از نیروي کار و تامین معیشت و حمایت از کارگران دارای قرارداد مدت موقت، در تاریخ 1/12/1384 تفاهم‌نامه‌ای بین سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منعقد شد که براساس آن، کارگران دارای قرارداد مدت معین شاغل در فعالیت‌های با ماهیت دائم، درصورت داشتن یک سال سابقه در آخرین کارگاه، از تسهیلات قانون بیمه بیکاری بهره‌مند شدند که درحال حاضر نیز بیش از 7۰درصد مقرری‌بگیران صندوق بیمه بیکاری را کارگرانی تشکیل می‌دهند که در پایان قرارداد کار بیکار شده‌اند و مابقی بیکاران مشمول صندوق را کارگران رسمی، پروژه‌ای و فصلی تشکیل می‌دهند.
شکوری تفاهم‌نامه سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را در راستای حمایت از کارگران دارای قرارداد موقت ارزیابی کرد و گفت: تفاهم‌نامه مورد اشاره، نه تنها موجب تضییع حقوق کارگران نشده، بلکه درجهت حفظ حقوق کارگران و در راستای صیانت از نیروی کار و تامین معیشت و برقراری بیمه بیکاری برای هزاران کارگر قراردادی که در پایان قرارداد مدت معین بیکار شده‌اند و قانونا مستحق مقرری نیستند، تبیین شده و به هیچ عنوان نافی، بند »الف» ماده6 قانون بیمه بیکاری نیست.
وی افزود: درحال حاضر کارگران رسمی و همچنین افرادی که در اثنای فصل کار یا قرارداد کار بیکار می‌شوند، با داشتن شش ماه سابقه پرداخت حق بیمه، مشمول دریافت بیمه بیکاری شده و برقراری مقرری اشخاصی که به دلیل حوادث قهریه و غیرمترقبه بیکار می‌شوند نیز بدون نیاز به داشتن شش ماه سابقه مقرر انجام می‌پذیرد.
15 آذر 1399
روزنامه سبزینه
